draughtshistory.hoofdlijn.nl

(...) 3. De zon breekt door

Na grondige voorbereiding waarbij ook de resultaten van onderzoek naar schaakspel werden meegenomen, begon voor Jan de Ruiter de lange zit achter de leesapparaten. Bij dergelijke sessies lees je niet maar probeer je te prikken of er iets staat wat over het damspel gaat. Na enkele uren komen je schouders naar boven en draaien je ogen naar binnen. Voeg daarbij dat er in 90% van de sessies niets boven water komt en je begrijpt dat dergelijke onderzoekers totaal gefrustreerd thuiskomen. Gelukkig verschijnen er steeds meer documenten op internet, zodat de zware tocht naar een archief binnenkort tot de verleden tijd behoort.
Komen er plotseling feiten naar boven van allure, dan weet je waarom je leeft. Eerst ben je rationeel blij verrast om daarna in een toestand te geraken die op extase lijkt. Gerhard Bakker zal zich zo gevoeld hebben toen hij het fameuze dambord in Hoorn zag staan. In het geval van Jan de Ruiter dook er een Aris de Heer op van vlees en bloed. In het blad Hoofdlijn en op de (sub-)website van Hoofdlijn werden de nieuwe feiten geboekstaafd. Onverklaarbaar is het dat in de “Beknopte Geschiedenis” Aris de Heer er weer dood en begraven bijligt.
Een volgend huzarenstuk was het overzicht dat verscheen over de verspreiding van de 2 belangrijkste damboeken. Overzicht, verwijzingen naar bronnen en de bronnen zelf werden opnieuw gepubliceerd in Hoofdlijn en bijbehorende (sub-)website.
En nu worden de damverenigingen onder het vergrootglas gelegd: periodisering, geografische spreiding en karakter van de verenigingen. In een apart lijvig verslag brengt Jan de Ruiter zijn kennis van het toernooispel uit de 19e eeuw over het voetlicht. (...)